Lieder per a qualsevol veu i piano
D 197
An die Apfelbäume, wo ich Julien erblickte/A les pomeres, on vaig veure Júlia
Any 1815
En clau de la major
Indicació de temps.- Langsam feierlich. (Lentament, solemne)
Llibretista.- Ludwig Christoph Heinrich Hölty (1748-1796)
Llenguatge.- Alemany
Per a veu i piano
Període Romàntic
An die Apfelbäume, wo ich Julien erblickte
Ein heilig Säuseln, und ein Gesangeston
Durchzittere deine Wipfel, o Schattengang.
Wo bang’ und wild der ersten Liebe
Selige Taumel mein Herz berauschten.
Die Abendsonne bebte wie lichtes Gold
Durch Purpurblüten, bebte wie lichtes Gold
Um ihres Busens Silberschleier;
Und ich zerfloß in Entzückungsschauer.
Nach langer Trennung küsse mit Engelkuß
Ein treuer Jüngling hier das geliebte Weib,
Und schwör’ in diesem Blütendunkel
Ewige Treue der Auserkornen.
Ein Blümchen sprosse, wann wir gestorben sind,
Aus jedem Rasen, welchen ihr Fuß berührt,
Und trag’ auf jedem seiner Blätter
Meines verherrlichten Mädchens Namen.
A les pomeres, on vaig veure Júlia
Un mormol sagrat i el so d’una cançó
Tremolegen per les teves capçades, oh camí ombriu.
On, neguitós i ferotge, el deliri sagrat
Del primer amor inebrià el meu cor.
El sol de l’hora baixa titil·lava com un or lluminós
A través de flors porpres, titil·lava com un or lluminós
Al voltant del vel argentat del seu pit;
I jo em vaig fondre en un estremiment d’encís.
Després d’una llarga separació, amb besades angèliques,
Un fidel jovencell petoneja aquí la dona estimada
I jura, en aquesta foscúria florida,
Fidelitat eterna a la seva escollida.
Quan serem morts, que broti una petita flor
De cada gespa que els seus peus trepitjaren
I que cadascuna de les seves fulles porti
El nom de la meva adorada donzella.