FRANZ PETER SCHUBERT D 138

D 138

Rastlose Liebe/Amor Inquiet


Any 1815 Primera versió
Any 1821 Segona versió
En clau de mi major Primera versió
En clau de re major Segona versió
Indicació de temps.- Una cançó
Schnell, mit Liedenschaft (Ràpid, amb cançó)  (Primera versió)
Schnell (Ràpid) (Segona versió)
Llibretista.- Johann Wolfgang von Goethe (1749–1832)
Dedicatòria Antonio Salieri
Per a veu i piano
Període Romàntic

Rastlose Liebe

[Dem]1 Schnee, [dem]1 Regen,
Dem Wind entgegen,
Im Dampf der Klüfte,
Durch Nebeldüfte,
Immer zu! Immer zu!
Ohne Rast und Ruh!

Lieber durch Leiden
[Möcht’]2 ich mich schlagen,
Als so viel Freuden
Des Lebens ertragen.
Alle das Neigen
[Von]3 Herzen zu Herzen,
Ach wie so eigen
Schaffet [das]4 Schmerzen!

Wie soll ich [fliehen?]5
Wälderwärts [ziehen?]6
[Alles]7 vergebens!
Krone des Lebens,
Glück ohne Ruh,
Liebe, bist du!

Amor inquiet

Sota la neu, sota la pluja,
de cara al vent,
en el fumerol dels penya-segats,
a través de la boira flairant,
sempre endavant! sempre endavant!
sense treva ni repòs.

M’estimaria més batre’m
amb els sofriments
que suportar les moltes
joies de la vida.

Tot aquest apropar-se
d’un cor vers l’altre,
ai, quin dolor
que produeix!

Com podria fugir?
Anar cap la boscúria?
Tot endebades!
Corona de la vida,
goig sense repòs,
això ets tu, amor!

Signatura Franz Peter SchubertFirma de Franz Schubert

Scubert creia en una bellesa ideal i no en volia cap altre.