Lieder per a qualsevol veu i piano
D 113
An Emma
Any 1814
En clau de fa major
Indicació de temps.- Andante en fa major
Llibretista.- Friedrich Schiller (1759-1805)
Llenguatge.- Alemany
Per a veu i piano
Període Romàntic
An Emma
Weit in nebelgrauer Ferne
Liegt mir das vergangne Glück,
Nur an einem schönen Sterne
Weilt mit Liebe noch der Blick.
Aber, wie des Sternes Pracht,
Ist es nur ein Schein der Nacht.
Deckte dir der lange Schlummer,
Dir der Tod die Augen zu,
Dich besäße doch mein Kummer,
Meinem Herzen lebtest du.
Aber ach! du lebst im Licht,
Meiner Liebe lebst du nicht.
Kann der Liebe süß Verlangen,
Emma, kann’s vergänglich sein?
Was dahin ist und vergangen,
Emma, kann’s die Liebe sein?
Ihrer Flamme Himmelsglut,
Stirbt sie wie ein irdisch Gut?
A Emma
Lluny, en la gris i boirosa distància
Rau la meva felicitat perduda,
Tan sols en una formosa estrella
Roman encara amorós el meu esguard.
Però, com l’esplendor d’un estel,
És només una lluïssor de la nit.
Encara que el son etern t’embolcallés
I la mort et tanqués els ulls,
La meva pena et posseiria,
Viuries en el meu cor.
Però, ai! Tu vius en la llum,
No vius per al meu amor.
Pot, el dolç deler de l’amor,
Emma, ser efímer?
Allò que se’n va i passa,
Emma, pot ser l’amor?
El diví ardor de la seva flama,
Mor com una cosa terrenal?