FRANZ PETER SCHUBERT D 119

Lieder per a qualsevol veu i piano

D 119 

Nachtgesang/Cançó de nit


Any 1814
En clau de la bemoll  major.
Indicació de temps.-Langsam (Lentament)
Llibretista .- Johann Wolfgang von Goethe (1749-1831)
Llenguatge.- Alemany
Per a veu i piano
Període Romàntic

Nachtgesang

O gib, vom weichen Pfühle,
Träumend, ein halb Gehör!
Bei meinem Saitenspiele
Schlafe! was willst du mehr?

Bei meinem Saitenspiele
Segnet der Sterne Heer
Die ewigen Gefühle;
Schlafe! was willst du mehr?

Die ewigen Gefühle
Heben mich, hoch und hehr,
Aus irdischem Gewühle;
Schlafe! was willst du mehr?

Vom irdischen Gewühle
Trennst du mich nur zu sehr,
Bannst mich in diese Kühle;
Schlafe! was willst du mehr?

Bannst mich in diese Kühle,
Gibst nur im Traum Gehör.
Ach, auf dem weichen Pfühle
Schlafe! was willst du mehr?

Cançó de nit

O doneu, des del mar suau,
Somiant, mig escoltant!
Quan toco les meves cordes
Dorm! què més vols?

Quan toco les meves cordes
Beneïu l’hoste de les estrelles
Els sentiments eterns;
Dorm! què més vols?

Els sentiments eterns
Aixeca’m, alt i noble,
De l’enrenou terrenal;
Dorm! què més vols?

De l’enrenou terrenal
Si em separes massa,
Desterra’m en aquesta fredor;
Dorm! què més vols?

Desterra’m en aquesta frescor,
Només escoltes en somnis.
Oh, al llit suau
Dorm! què més vols?

Les peces concebudes en els seus darrers dos anys de vida presenten una nova
fase de maduresa compositiva: serietat, profunditat i vocació de transcendir
podrien definir aquella nova estètica.