Opus 74
Deu Spanisches Liederspiel
Any 1849
Indicació de temps.- 10 cançons
Erste Begegnung (SA)
Intermezzo (TB)
Liebesgram (SA)
In der Nacht (ST)
Es ist verraten (SATB)
Melancholie (S)
Geständnis (T)
Botschaft (SA)
Ich bin geliebt (SATB)
Anhang: Der Kontrabandiste (B)
Llibretista.- Emanuel von Geibel (1815-1884) (després de diversos poetes espanyols)
1 Erste Begegnung/Del roserar, oh mare
Any 1849
En clau de la menor
Indicació de temps.-Lebhaft (Animada)
Llibretista.- Emanuel von Geibel (1815-1884) (després de diversos poetes espanyols)
Per a soprano i contralt
Erste Begegnung
Von dem Rosenbusch, o Mutter,
von den Rosen komm ich.
An den Ufern jenes Wassers
sah ich Rosen stehn und Knospen;
von den Rosen komm ich.
An den Ufern jenes Flusses
sah ich Rosen stehn in Blüte,
von den Rosen komm ich, von den Rosen,
sah ich Rosen stehn in Blüte,
Brach mit Seufzen mir die Rosen.
Und am Rosenbusch, o Mutter,
Einen Jüngling sah ich,
An den Ufern jenes Wassers
Einen schlanken Jüngling sah ich,
Einen Jüngling sah ich.
An den Ufern jenes Flusses
Sucht nach Rosen auch der Jüngling,
Viele Rosen pflückt er, viele Rosen.
Und mit Lächeln brach die schönste er,
Gab mit Seufzen mir die Rose.
Del roserar, oh mare
Del roserar, oh mare,
de les roses vinc.
A la riba d’aquelles aigües
he vist roses i poncelles;
de les roses vinc.
A la riba d’aquell riu
he vist roses que florien,
de les roses vinc, de les roses,
he vist roses que florien,
amb sospirs he collit les roses.
I al roserar, oh mare,
he vist un xicot jove,
a la riba d’aquelles aigües
un esvelt jove he vist,
un jove he vist.
A la riba d’aquell riu
el jove també cercava roses,
moltes roses ell ha collit, moltes roses.
I amb un somriure ha collit la més formosa,
i amb un sospir m’ha donat la rosa.
2 Intermezzo/Si dorms, donzella meva
Any 1849
En clau de re menor
Indicació de temps.- Nicht schnell (No ràpidament)
Llibretista.-Emanuel von Geibel (1815-1884) (després de diversos poetes espanyols)
Per a tenor i baix
Període Romàntic
Intermezzo
Und schläfst du, mein Mädchen,
Auf, öffne du mir;
Denn die Stund’ ist gekommen,
Da wir wandern von hier.
Und bist ohne Sohlen,
Leg’ keine dir an;
Durch reisende Wasser
Geht unsere Bahn.
Durch die tief tiefen Wasser
Des Guadalquivir;
Denn die Stund’ ist gekommen,
Da wir wandern von hier.
Si dorms, donzella meva
I estàs dormint, nena meva?
Obre, obre-me;
Perquè ha arribat l’hora
Des d’aquí anem caminant.
I no tens soles,
No us poseu cap;
A través de l’aigua de viatge
Va pel nostre camí.
A través de les aigües profundes
Del Guadalquivir;
Perquè ha arribat l’hora
Com que des d’aquí anem caminant.
3 Liebesgram/Algun dia, algun dia
Any 1849
En clau de sol menor
Indicació de temps.-Mit beidenschaftlichem Vortrag (Amb una presentació mútua)
Llibretista.- Emanuel Geibel –després de diversos poetes espanyols
Per a soprano i contralt
Període Romàntic
Liebesgram
Dereinst, dereinst,
[Gedanke]1 mein,
Wirst ruhig sein.
Läßt Liebesglut
Dich still nicht werden,
In kühler Erden,
Da schläfst du gut,
[Dort ohne Lieb’]2
und ohne Pein
Wirst ruhig sein.
Was du im Leben
Nicht hast gefunden,
Wenn es entschwunden,
[Wird’s dir]3 gegeben,
Dann ohne Wunden
[Und ohne Pein]2
Wirst ruhig sein.
Algun dia, algun dia
Algun dia, algun dia,
els meus pensaments
trobaran el repòs.
Si el fervor de l’amor
no et deixa en pau,
a la terra freda
dormiràs bé,
allà sense amor
i sense pena
trobaràs el repòs.
Tot el que a la vida
no has trobat,
quan ella s’esvaneixi
et serà donat,
car sense ferides
i sense pena
trobaràs el repòs.
4 In der Nacht/Cor meu, tots han anat a reposar
Any 1849
En clau de sol menor
Indicació de temps.- Langsam (Lent)
Llibretista.- Emanuel Geibel- després de diversos poetes espanyols
Per a Soprano i Tenor
Període Romàntic
In der Nacht
Alle gingen, Herz, zur Ruh,
alle schlafen, nur nicht du.
Denn der hoffnungslose Kummer
scheucht von deinem Bett den Schlummer,
und dein Sinnen schweift in stummer
Sorge seiner Liebe zu.
Cor meu, tots han anat a reposar
Cor meu, tots han anat a reposar,
tots dormen, excepte tu.
Car l’aflicció sense esperança
foragita la son del teu llit,
i els teus pensaments erren
en un mut desassossec vers el seu amor.
5 Es ist verraten/S’ha fet palès
Any 1849
En clau de si bemoll major
Indicació de temps.- Im Bolerotempo
Llibretista- Emanuel Gebel després de diversos poetes espanyols
Per a cor (SATB)
Període Romàntic
Es ist verraten
Daß [du stehst]1 in Liebesglut,
[Ines]2, laßt sich leicht gewahren;
Denn die Wangen offenbaren,
Was geheim im Herzen ruht.
Stets an Seufzern sich zu weiden,
Stets zu weinen statt zu singen,
Wach die Nächte hinzubringen
Und den süßen Schlaf zu meiden:
Das sind Zeichen jener Glut,
Die dein Antlitz läßt gewahren;
[Denn]3 die Wangen offenbaren,
Was geheim im Herzen ruht.
Daß [du stehst]1 in Liebesglut,
[Ines]2, laßt sich leicht gewahren;
Denn die Wangen offenbaren,
Was geheim im Herzen ruht.
Liebe, Geld und Kummer halt’ ich
Für am schwersten zu verhehlen;
Denn auch bei den strengsten Seelen
Drängen sie sich vor gewaltig.
Jener unruhvolle Mut
Läßt zu deutlich sie gewahren,
Und die Wangen offenbaren,
Was geheim im Herzen ruht.
S’ha fet palès
Que estàs en el fervor de l’amor,
Agnès, es pot veure fàcilment,
car les galtes manifesten
el que secretament rau al cor.
Sempre plànyer-se en sospirs,
sempre plorar en lloc de cantar,
passar les nits en vetlla
i renunciar al dolç son:
aquests són els signes de l’ardor
que es deixa veure al teu rostre,
car les galtes manifesten
el que secretament rau al cor.
Que estàs en el fervor de l’amor,
Agnès, es pot veure fàcilment,
car les galtes manifesten
el que secretament rau al cor.
Pensaments d’amor, diners o pena,
són per a mi els més difícils d’ocultar;
car àdhuc en les ànimes més fortes
brollen poderosament.
Aquest ànim neguitós
es deixa veure clarament,
i les galtes manifesten
el que secretament rau al cor.
6 Melancholie/Malenconia
Any 1849
En clau de re menor
Indicació de temps.- Mit Affect, aber nicht schnell (Amb afecte, però no ràpidament) Llibretista.- Emanuel Gebel després de diversos poetes espanyols
Per a soprano
Període Romàntic
Melancholie
Wann, wann erscheint der Morgen,
Wann denn, [wann denn, wann denn]1,
Der mein Leben [löset]2
Aus diesen Banden!
Ihr Augen, vom Leide
So trübe, so trübe!
Saht nur Qual für Liebe,
Saht nicht Eine Freude;
Saht nur [Wund’]3 auf Wunde,
Schmerz auf Schmerz mir geben,
Und im langen Leben
Keine frohe Stunde.
Wenn es endlich doch,
Endlich doch geschähe,
Daß ich säh’ die Stunde,
Wo ich nimmer sähe!
Quan, quan, vindrà el matí
Quan, quan, vindrà el matí,
quan, quan,
la meva vida s’alliberarà
d’aquests lligams!
Ulls meus, de la pena
tan tristos, tan tristos!
Només heu vist el turment en lloc de l’amor,
no heu vist cap alegria,
només heu vist ferida sobre ferida,
dolor sobre dolor que m’han estat infligits,
i a la meva llarga vida
cap hora joiosa.
Si almenys s’esdevingués
que per fi
arribi l’hora
en la que no pugui veure mai més!
7 Geständniss/Confessió
Any 1849
En clau de sol major
Indicació de temps.- Mit Affect (Amb afecte)
Llibretista.- Emanuel Gebel després de diversos poetes espanyols
Per a tenor
Període Romàntic
Gestandniss
Also lieb’ ich Euch, Geliebte,
Daß mein Herz es nicht mag wagen,
Irgend einen Wunsch zu tragen,
Also lieb’ ich Euch!
Denn wenn ich zu wünschen wagte,
Hoffen würd’ ich auch zugleich;
Wenn ich nicht zu hoffen zagte,
Weiß ich wohl, erzürnt’ ich Euch.
Darum ruf’ ich ganz alleine
Nur dem Tod, daß er erscheine,
Weil mein Herz es nicht mag wagen,
Einen andern Wunsch zu tragen,
Also lieb’ ich Euch!
Confessió
Us estimo tant, amor meu,
que el meu cor no pot gosar
de manifestar cap mena de desig,
per tant que us estimo!
Car, si gosés manifestar un desig,
voldria al mateix temps tenir esperança;
si no tingués por d’esperar,
sé ben bé que us faria enutjar.
Per això, tot sol, demano només
que la mort aparegui,
car el meu cor no pot gosar
de manifestar un altre desig,
per tant que us estimo!
8 Bostchaft/Treno clavells i gessamins
Any 1849
En clau de re major
Indicació de temps.- Nicht zu schnell (No massa ràpid)
Llibretista.- Emanuel Gebel després de diversos poetes espanyols
Per a soprano i contralt
Període Romàntic
Bostchaft
Nelken wind’ ich und Jasmin,
Und es denkt mein Herz an ihn.
Nelken all’, ihr flammenroten,
Die der Morgen mir beschert,
Zu ihm send’ ich euch als Boten
Jener Glut, die mich verzehrt;
Und ihr weißen Blüten wert,
Sanft mit Düften grüßet ihn,
Sagt ihm, daß ich bleich vor Sehnen,
Daß ich auf ihn harr’ in Tränen —
Nelken wind’ ich und Jasmin.1
Tausend Blumen, tauumflossen,
Find’ ich neu im Tal erwacht;
[Alle sind]2 erst heut’ entsprossen;
Aber hin ist ihre Pracht,
Wenn der nächste Morgen lacht.
Sprich, du duftiger Jasmin,
Sprecht, ihr flammenroten Nelken,
Kann so schnell auch Liebe welken?
Ach, es denkt mein Herz an ihn!3
Treno clavells i gessamins
Treno clavells i gessamins
i el meu cor pensa en ell.
Vosaltres, clavells, vermells com les flames,
que el matí m’ofereix,
per enviar-vos a ell com missatgers
de l’ardor que em consumeix;
i vosaltres, flors blanques, precioses,
saludeu-lo dolçament amb el vostre perfum,
digueu-li que d’anhel empal•lideixo,
que en llàgrimes l’espero.
Treno clavells i gessamins.
Milers de flors, cobertes de rosada,
trobo de nou descloses a la vall,
totes elles han brostat avui,
però la seva esplendor s’esvaneix
quan el proper matí somriu.
Digueu-me, flairosos gessamins,
parleu, clavells, vermells com les flames,
tant de pressa es pot marcir l’amor?
Ai, el meu cor pensa en ell!
9 Ich bin geliebt/Deixeu que les males llengües
Any 1849
En clau de fa sostingut menor
Indicació de temps.- Sehr lebhaft (Molt animada)
Llibretista.-Emanuel Gebel després de diversos poetes espanyols
Per a cor (SATB)
Període Romàntic
Ich bin geliebt
Mögen alle bösen Zungen
Immer sprechen, was beliebt:
Wer mich liebt, den lieb’ ich wieder,
Und ich [lieb’ und]1 bin geliebt.
Schlimme, schlimme Reden flüstern
eure Zungen schonungslos,
doch ich weiß es, sie sind lüstern
nach unschuld’gem Blute bloß.
Nimmer soll es mich bekümmern,
schwatzt so viel es euch beliebt;
wer mich liebt, den lieb’ ich wieder,
und ich [lieb’ und]1 bin geliebt.
Zur Verleumdung sich verstehet
Nur, wem Lieb’ und Gunst gebrach,
Weil’s ihm selber elend gehet,
Und ihn niemand [minnt]2 und mag.
Darum denk’ ich, daß die Liebe,
Drum sie schmähn, mir Ehre giebt;
Wer mich liebt, den lieb’ ich wieder,
Und ich [lieb’ und]1 bin geliebt.
Wenn ich wär’ aus Stein und Eisen,
Möchtet ihr darauf bestehn,
Daß ich sollte von mir weisen
Liebesgruß und Liebesflehn.
Doch mein Herzlein ist nun leider
Weich, wie’s Gott uns [Mädchen]3 giebt;
Wer mich liebt, den lieb’ ich wieder,
Und ich [lieb’ und]1 bin geliebt.
Deixeu que les males llengües
Deixeu que les males llengües
diguin sempre el que els plagui:
a qui m’estima, jo també l’estimo,
jo estimo i soc estimada.
Malignes, malignes rumors xiuxiuegen
les vostres llengües sense miraments,
però jo sé que sols estan deleroses
de sang innocent.
Això mai em preocuparà,
garleu tant com voleu;
a qui m’estima, jo també l’estimo,
jo estimo i soc estimada.
Consentir a la calúmnia només
ho fa qui està mancat d’amor i afecte,
car ell mateix és un miserable,
i ningú l’estima ni l’aprecia,
per això penso que l’amor
que ells bescanten, és per a mi un honor;
a qui m’estima, jo també l’estimo,
jo estimo i soc estimada.
Si jo fos de pedra o ferro,
podríeu insistir
en què hauria de rebutjar
el salut i la súplica de l’amant.
Però el meu petit cor és ara malauradament
tendre, com Déu el dóna a nosaltres les donzelles;
a qui m’estima, jo també l’estimo,
jo estimo i soc estimada.
10 Der Kontrabandiste/El contrabandista
Any 1849
En clau de sol menor
Indicació de temps.- Schnell (Ràpit)
Llibretista.-Emanuel Gebel després de diversos poetes espanyols
Per a baríton
Període Romàntic
Der Contrabandiste
Ich bin der Contrabandiste,
Weiß wohl Respekt mir zu schaffen.
Allen zu trotzen, ich weiß es,
Furcht nur, die hab’ ich vor keinem.
Drum nur lustig, nur lustig!
Wer kauft Seide, Tabak!
Ja wahrlich, mein Rößlein ist müde,
Ich eil’, ich eile, ja eile,
Sonst faßt mich noch gar die Runde,
Los geht der Spektakel dann.
Lauf nur zu, o mein Pferdchen,
Lauf zu, mein lustiges Pferdchen.
Ach, mein liebes, gutes Pferdchen,
Weißt ja davon, mich zu tragen!
El contrabandista
Soc el contrabandista,
i sé molt bé fer-me respectar.
Sé com desafiar a tothom,
no tinc cap por de ningú,
així doncs, alegria, només alegria!
Qui vol comprar seda o tabac!
Sí, en veritat, el meu petit cavall està cansat,
m’apresso, sí, m’apresso,
si no, m’atraparà la patrulla,
i llavors hi haurà un enrenou.
Corre doncs, oh petit cavall meu,
corre, joiós cavall meu.
Ah, estimat i bon cavall meu,
tu saps molt bé portar-me al damunt!
Robert Schumann va deixar un llegat musical durador. Les seves composicions innovadores i emocionals continuen sent interpretades i admirades actualment, i la seva contribució al desenvolupament de la música romàntica és inavaluable. La seva passió per la música i la seva visió artística van deixar una marca indeleble a la història musical.