Lieder per a qualsevol veu i piano
D 73
Thekla: Eine Geisterstimme/Thekla: La veu d’un esperit
Any 1813
En clau de sol major
Indicació de temps.- Moderato
Llibretista.- Friedrich Schiller (1759–1805)
Llenguatge.- Alemany
Per a veu i piano
Període Romàntic
Thekla: Eine Geisterstimme
Wo ich sei, und wo mich hingewendet,
Als mein flüchtiger Schatten dir entschwebt?
Hab’ ich nicht beschlossen und geendet,
Hab’ ich nicht geliebet und gelebt?
Willst du nach den Nachtigallen fragen,
Die mit seelenvoller Melodie
Dich entzückten in des Lenzes Tagen?
Nur so lang’ sie liebten, waren sie.
Ob ich den Verlorenen gefunden?
Glaube mir, ich bin mit ihm vereint,
Wo sich nicht mehr trennt, was sich verbunden,
Dort, wo keine Träne wird geweint.
Dorten wirst auch du uns wieder finden,
Wenn dein Lieben unserm Lieben gleicht;
Dort ist auch der Vater, frei von Sünden,
Den der blut’ge Mord nicht mehr erreicht.
Und er fühlt, daß ihn kein Wahn betrogen,
Als er aufwärts zu den Sternen sah;
Denn, wie jeder wägt, wird ihm gewogen,
Wer es glaubt, dem ist das Heil’ge nah.
Wort gehalten wird in jenen Räumen
Jedem schönen, gläubigen Gefühl;
Wage du zu irren und zu träumen,
Hoher Sinn liegt oft in kind’schem Spiel.
Thekla: La veu d’un esperit
On soc i on he anat
quan la meva ombra fugissera de tu s’ha esvanit?
No ho he tot conclòs i acabat,
no he viscut i estimat?
Vols preguntar als rossinyols
que, amb entendridores melodies,
t’encisen els dies de primavera?
Ells existien en tant que estimaven.
Si he trobat el qui havia perdut?
Creu-me, jo estic unida amb ell,
on ja no es pot separar el que ha estat vinculat,
allà on ja no es vessen llàgrimes.
El aquell lloc tu també ens trobaràs,
quan el teu amor sigui com el nostre;
allà hi ha també el pare, lliure de pecat,
on el sagnant homicidi no el pot atènyer.
I ell sent que cap il·lusió l’enganyà
quan ell esguardà cap amunt vers les estrelles;
car hom serà jutjat tal com ell ha jutjat
i qui això creu s’apropa a la divinitat.
Aquesta paraula serà mantinguda en aquells espais
per a tots els bells i pietosos sentiments;
Gosa equivocar-te i a somniar,
sovint el sentit més elevat rau en els jocs d’infants.
Schubert es va mudar de la casa familiar i es va instal·lar al cor de Viena, on es va fer bon amic de Franz von Schober. A Schober li agradava la bona vida i servia de distracció a Schubert, encara que no sempre. Com va dir Schober una vegada: «Si ho veuràs durant el dia, diu ‘Hola, com estàs? – Bé i continua treballant, amb la qual cosa t’acomiada»